Schrif­te­lijke vragen strand­huisjes Kijkduin

De Partij voor de Dieren heeft samen met de categorie Natuurterreinen en de fractie 50plus schriftelijke vragen gesteld over de vergunning die de gemeente Den Haag heeft verleent voor het plaatsen van recreatiewoningen op het strand in Kijkduin.

Omschrijving problematiek

Achtergrond

Minister Schultz van Hagen (ministerie van I&M) heeft een Kustpact gesloten met decentrale overheden (kustprovincies en -gemeenten en natuurorganisaties), met als doel de bescherming van de Nederlandse kust. Onderdeel hiervan is het vrijhouden van de Nederlandse kust van bebouwing.

De gemeente Den Haag heeft een omgevingsvergunning activiteit bouw afgegeven voor de tijdelijke plaatsing van veertig strandhuisjes in Kijkduin. Op 2 november jl. is dit besluit door de rechtbank Den Haag vernietigd op grond van het feit, dat de ruimtelijke onderbouwing niet voldoende was. Op 23 december jl. heeft de gemeente, ondanks dat zij partij is bij het Kustpact, toch besloten om weer een omgevingsvergunning te verlenen, nu voor de permanente plaatsing van strandhuisjes in Kijkduin.

De fractie Partij voor de Dieren maakt zich zorgen over de permanente plaatsing van recreatiehuisjes op het strand in Kijkduin binnen het beheersgebied van het Hoogheemraadschap van Delfland. Wij willen hierover de volgende vragen aan u voorleggen.

Vragen

1. Heeft gemeente Den Haag afstemming gezocht met het Hoogheemraadschap van Delfland voordat de nieuwe omgevingsvergunning voor de permanente plaatsing van strandhuisjes in Kijkduin werd verleend? Zo ja, welke boodschap heeft u aan de gemeente meegegeven met betrekking tot de belangen die samenhangen met de kustbescherming?

Antwoord: In 2012 en 2013 heeft de gemeente Den Haag op een pro-actieve wijze contact met Delfland gezocht over de wens om strandhuisjes te plaatsen. Delfland kreeg daarmee voldoende vooraf de ruimte om zijn voorwaarden en belangen aan te geven. De gemeente heeft in haar uitgangspuntennotitie en omgevingsvergunning geen zaken opgenomen die strijdig zijn met het waterveiligheidsbeleid.
Delfland heeft in juli 2014 vanuit zijn bevoegdheid een watervergunningen verleend voor de strandhuisjes. Hiervoor is getoetst aan o.a. de Tussennotitie Kust
en de Beleidsregel medegebruik Zeewering. Daarin wordt gerefereerd aan de afspraken die in de Overeenkomsten Maatregelen Natura 2000-gebied voor “Westduinpark & Wapenveld” in 2012 zijn overeengekomen. In deze maatregelplannen is opgenomen dat Delfland als waterkeringbeheerder dynamisch zeereepbeheer zal toe passen, onder de voorwaarde dat de kustveiligheid niet in geding is. Voor de verleende watervergunningen betekende dit dat er vergunningvoorschriften zijn opgenomen om de natuurlijke processen van verstuiving, erosie en afslag van de zeereep niet te belemmeren. Concreet zijn de voorwaarden gesteld zoals:tijdelijke vergunning voor 5 jaar, seizoensgebondenheid (de huisjes mogen alleenin het zomerseizoen staan), de huisjes moeten op palen staan en op enkele meters afstand van de duinvoet.
In 2016 is de omgevingsvergunning vernietigd door de rechter en in december is een nieuwe omgevingsvergunning afgegeven door de gemeente Den Haag. Bij dat proces is Delfland niet vooraf geconsulteerd.

2. Is de door de gemeente verleende omgevingsvergunning in strijd met regelgeving dan wel de verleende watervergunning van Delfland? Als dat het geval is, welke maatregelen gaat u treffen?

Antwoord: De afgegeven omgevingsvergunningen zijn doorgenomen. Deze bevatten geen tegenstrijdigheden met de watervergunning. Ook de gemeente werkt net als Delfland met tijdelijke vergunningen (spreekt van een proefperiode t/m 2020) en heeft als eis dat de huisjes niet permanent mogen staan maar alleen in het zomerseizoen. Het enige verschil is dat de gemeente in zijn omgevingsvergunningen het aantal huisjes heeft teruggebracht naar 35, waar Delflands watervergunningen uit 2014 nog uitgaan van 40. Aangezien vergunninghouders zich aan alle vergunningen moeten houden, betekent dit dat vergunninghouders op dit moment 35 huisjes zouden kunnen plaatsen.

3. De realisatie van de permanente strandhuisjes vindt plaats binnen het invloedsgebied van de Zandmotor, die onder andere juist bedoeld is om de functies natuur en de kustbescherming te versterken. Heeft permanente plaatsing van strandhuisjes op deze locatie invloed op de werking van de Zandmotor? Hoe verhouden de doelstellingen zich tot de geplande bebouwing?

Antwoord: Wij voorzien dat de plaatsing van de huisjes de werking van de Zandmotor niet zal beïnvloeden en daarmee de kustbescherming. De Zandmotor is een initiatief van de provincie Zuid-Holland en Rijkswaterstaat. Voor de waterveiligheid is het doel van de Zandmotor met name om de frequentie van suppleties te beperken en de aangroei van het kustfundament met de zeespiegelstijging te bevorderen. Bij de voorwaarden voor de plaatsing van de huisjes is daar rekening mee gehouden.

4. Is het college bereid om deze ongewenste ontwikkeling te bespreken met de provincie en het rijk?

Antwoord: Wij zijn ons bewust dat er maatschappelijke onrust bestaat over de bebouwing op en nabij de duinen en op het strand. Waar bebouwing in het kader van de ruimtelijke ordening wordt toegestaan is in eerste instantie aan de provincie en de gemeenten. De provincie Zuid-Holland heeft haar beleid hierop onlangs aangescherpt door delen van het strand toe te voegen aan het Natuurnetwerk Nederland. Delfland stelt eisen aan ontwikkelingen, zodat de waterveiligheid op de korte en lange termijn niet wordt belemmerd. Vanuit de taak van waterveiligheid bezien is er onvoldoende grond om deze ontwikkelingen tegen te gaan. Stichting Duinbehoud, Natuur en Milieufederatie Zuid-Holland, Natuurmonumenten, Zuid-Hollands Landschap en AVN hebben bezwaar gemaakt tegen de vergunningen die de gemeente Den Haag heeft afgegeven voor de bouw van 35 strandhuisjes in Kijkduin. Het vraagstuk daarbij ligt op het gebied van de ruimtelijke ordening, het milieu beleid en in hoeverre de gemeente in lijn handelt met het opgestelde maar nog niet ondertekende Kustpact. Wij zien geen aanleiding om vanuit de waterveiligheid om tegen deze ontwikkelingen bezwaar aan te kunnen tekenen.